Podczas wykonywania głębokich wykopów, grunt może być narażony na utratę stateczności. To z kolei mogłoby nie tylko narazić pracowników na niebezpieczeństwo, ale także uniemożliwić dalsze prowadzenie robót. Z tego powodu niezwykle ważne jest wykonanie obudowy wykopu. Najczęściej wykorzystywaną w tym celu metodą jest ścianka berlińska. Dowiedz się, z jakich materiałów ona powstaje.
Czym się charakteryzuje ścianka berlińska?
W latach dwudziestych XX wieku w Berlinie budowany był tunel jednej z linii metra. Do zabezpieczenia wykopu po raz pierwszy użyto tam innowacyjnej metody, która doskonale się sprawdziła. Od tego czasu stała się bardzo popularna i ze względu na miejsce zastosowania zyskała miano obudowy berlińskiej. O to, czym się charakteryzuje, zapytaliśmy przedstawiciela Przedsiębiorstwa Robót Inżynieryjnych Żyrardów.
Ścianka berlińska zaliczana jest do tymczasowych konstrukcji oporowych. Jej cechą charakterystyczną jest możliwość rozbudowywania w miarę postępu wykonywania wykopów. Może stanowić także przedłużenie innych rodzajów konstrukcji oporowych np. ścianki szczelnej lub szczelinowej. Stosuje się ją przy różnorodnych głębokich wykopach. Jest to chętnie wybierana metoda pod fundamenty podziemnych garaży, obiektów budowlanych, a także zbiorników wodnych i kanalizacyjnych, wyjaśnia nasz rozmówca.
Choć berlinka to tymczasowa konstrukcja oporowa, warto wiedzieć, że może być ona też także trwałą konstrukcją, jednak tylko w przypadku, gdy słupy stalowe zabezpieczone są w odpowiedni sposób przed korozją. Ma ona również szerokie zastosowanie powyżej poziomu wód gruntowych, jednak istnieją pewne ograniczenia dotyczące jej budowy. Jest ona dość wiotką konstrukcją, która nie zatrzymuje wody, co znacząco zawęża możliwości jej zastosowania np. na gruntach nawodnionych oraz takich, które mogą się osypywać.
Jak jest skonstruowana ścianka berlińska?
Podstawę ścianki berlińskiej stanowią stalowe bądź betonowe słupy nazywane kształtownikami. Oprócz tego w jej skład wchodzi także opinka pozioma wykonana najczęściej z desek lub krawędziaków wykonanych z drewna. Słupy pogrąża się w gruncie na dwa sposoby – za pomocą albo specjalnych wibromłotów. W trakcie postępu robót ziemnych opinkę drewnianą sukcesywnie uzupełnia się o profile stalowe, stanowiące najważniejszy element ścianki berlińskiej. Jeżeli zachodzi taka konieczność, to konstrukcja ścianki berlińskiej może zostać dodatkowo wzmocniona za pomocą kotw oraz rozpór.
